Op bovenstaande foto is een praalwagen in de Pierssenspolderstraat te zien, ter gelegenheid van de feestelijke openstelling van de Lelybrug op zaterdag 12 oktober 1907.

Na het indijken van de Pierssenspolder in 1864, kon er ook bebouwing verschijnen op de ingepolderde gronden beneden de Coegorsdijk. Zo onstond de Pierssenspolderstraat en groeide Sluiskil uit in noordwestelijke richting. Deze polder werd toen in Sluiskil omgrensd door de Coegorsdijk, de Louisadijk van de in 1844 ingedijkte Louisapolder, de Vogelschordijk van de in 1807 ingedijkte Nieuwe Vogelschor- of Westdorpepolder en had zelf een dijk aan het eind van de Pierssenspolderstraat, tegen de in 1888 ingedijkte Bontepolder.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd achter de Pierssenspolderstraat, vlakbij de Korte Blikstraat (beter bekend als ‘het straatje’, bij de oudere bewoners van de Pierssenspolderstraat), door de Duitse Luftwaffe een stelling met enkele stukken luchtafweergeschut (Flak) gebouwd. Voordat het geschut begon te vuren, werden kinderen uit de Pierssenspolderstraat, door de kanonniers gewaarschuwd om binnenshuis te gaan. Vlak voor de bevrijding van Sluiskil in september 1944 hadden de Duitse militairen, bij de dijk tegen de Bontepolder aan het eind van de Pierssenspolderstaat, pantserafweergeschut (Pak) geplaatst. Vanuit die stelling werden de Canadese tanks bij Zandstraat onder vuur genomen.

Door het Bestuur van het waterschap ‘Koegors oum annexis’, werd  de Coegorsdijk achter de woningen van het noordelijke deel van de Pierssenspolderstraat, in 1947 te koop aangeboden aan de eigenaren van die woningen, mits er geen perceeltjes dijk onverkocht bleven. Alle eigenaren kochten een perceeltje en de dijk wisselde van eigenaar op 15 januari 1948. De dijk werd daarna helemaal afgegraven. Bij de tweede verbreding van het kanaal Terneuzen – Gent, verdwenen een tiental huizen van het zuidelijke deel van de Pierssenspolderstraat. Deze straat van Sluiskil werd (wordt) ook wel ’t Ouw ende’ ( ’t oude einde) genoemd, omdat aan het einde van de Pierssenspolderstraat de bebouwde kom van Sluiskil ophield.

Op de eerste onderstaande foto, is Theo Vanhijfte op de motor (Sparta) te zien. De woningen van links naar rechts, werden bewoond door, het huis naast de hoge boom de familie Piet Visser, de schuur van Krijn van Drongelen, het huis van de familie Krijn van Drongelen en daarnaast het huis van de familie Gustaaf Vanhijfte, waar Maurice Vanhijfte op de stoep staat.         .

Op zondagmiddag 24 september 1944, enkele dagen na de bevrijding van Sluiskil, nam Leon Vanhijfte de onderstaande foto’s. De foto’s werden genomen met een fototoestel dat Leon had gevonden in één van de Duitse treinen die in Sluiskil gestrand waren. Leon nam met dit toestel ook vele foto’s van de treinen en het spoorweggeschut.
De eerste twee foto’s zijn genomen op het bruggetje over de Rijkswaterleiding, aan het einde van ‘het straatje’, achter de Pierssenspolderstraat. De derde kleurenfoto is een vergelijking met de eerste foto en laat zien hoe het er in september 2011 uitzag.
De bomenrij links op de volgende twee foto’s, staat op een deel van de Coegorsdijk dat tegenwoordig naast de Provinciale weg N252 ligt.
Het is mogelijk dat de paarden in september 1944 zijn achtergelaten door Duitse militairen.
Bij de volgende foto zijn aan de rechterkant gebouwen van de “Cokesfabriek” te zien. Deze gebouwen zijn ook te zien op de voorlaatste foto.
Het kanaal Terneuzen – Gent, ligt achter de rietkraag.

Op onderstaande foto, is Liza Schelfaut bij haar winkeltje te zien. Op het braakliggende terrein daar tegenover, werden halverwege de jaren ’60 de paviljoenen van zorginstelling ‘De Sterre’ gebouwd.