Op bovenstaande afbeelding van rond 1920, is het eerste ziekenhuis van Sluiskil te zien. Het Heilig Hart beeld werd pas in 1923 in de nis boven de toegangsdeur geplaatst. Links op de achtergrond  is een stukje van de Bijzondere School Sint-Antonius te zien.

Omdat Sluiskil een centraal punt vormde voor de gemeenten Terneuzen, Sas van Gent, Philippine, Hoek, Westdorpe en Axel leek het een geschikte plaats voor een R.K. ziekenhuis. De paters Kapucijnen stelden alles in het werk om dit gerealiseerd te krijgen. Samen met de zusters van de Congregatie van het Heilig Hart werd verpleging mogelijk gemaakt. In mei 1915 werd het ziekenhuis aan de Nieuwe Kerkstraat ingezegend. Een maand later werd de eerste patiënt opgenomen. In 1917 werd de Stichting R.K. Verpleging en Opvoeding opgericht, die het ziekenhuis zou exploiteren. Deze stichting werd in januari 1930 overgedragen aan de Vereniging van Zusters van het Heilig Hart.

De verzorgingstoename nam in de jaren ’30 zo toe, dat een groot ziekenhuis in de streek gewenst was. Begin 1936 begonnen de werken en werd er een nieuw gedeelte van drie etages hoog aangebouwd. De centrale ingang werd naar uiterst rechts verplaatst. In februari 1937 werd het nieuwe ziekenhuis ingezegend. In mei 1940 werd na de Duitse inval, Zeeuws-Vlaanderen in staat van verdediging gebracht en waren er Franse militairen gekomen om het kanaal Terneuzen – Gent te verdedigen. De inwoners van Sluiskil moesten hun dorp verlaten en het ziekenhuis werd geëvacueerd. De zieken werden op boerenkarren geladen, de zusters en paters trokken met hen de polders in. Nadat de Franse militairen, een spoor van vernielingen achterlatend, waren vertrokken kwamen de Belgische militairen hun plaats innemen. Huizen aan de Oostkade werden platgebrand, de bruggen opgeblazen, de Belgische militairen trokken ook terug. Op 24 mei werden de eerste Duitse tanks waargenomen, de inwoners van Sluiskil konden terug naar huis. De zieken en zusters terug naar het ziekenhuis. Van de inboedel van het ziekenhuis was niks meer over, de Franse en Belgische militairen hadden alles geplunderd, vernield en gestolen. Na reparatiewerkzaamheden in ijltempo en nieuwe instrumenten van het Rode Kruis, was het ziekenhuis eind 1940 weer optimaal in gebruik. September 1944 werd een drukke tijd voor het ziekenhuis, er kwamen veel gewonde burgers en ook gewonde Duitse militairen aan. De Duitse militairen trokken zich terug, de bruggen werden opnieuw opgeblazen en er was weer schade aan het ziekenhuis. Na de bevrijding van Sluiskil was het nog niet gedaan met de drukte, de gevechten in het westen van Zeeuws-Vlaanderen waren in volle gang. Vele gewonden en evacuees kwamen nu naar Sluiskil toe. Door het Zweedse Rode Kruis werd in 1947 een houten barak geschonken aan het ziekenhuis.

Op 1 januari 1949 nam de Sint Eilzabeth Stichting de exploitatie van het ziekenhuis over, de naam veranderde in Sint Elizabeth ziekenhuis. Dat jaar werd er gestart met een tweede aanbouw, in juli 1951 vond de inzegening plaats. Het ziekenhuis was weer een flink stuk groter geworden. Op 23 januari 1953 kreeg het ziekenhuis zijn eigen ziekenauto. Bij het ziekenhuis werd in 1960 de verpleegstersflat in gebruik genomen. ook klooster en kapel werden verbouwd in de jaren ’60. In 1969 werd de Sint Elizabeth Stichting  van naam veranderd en ging verder onder de naam Stichting Elizabeth Ziekenhuis. In 1972 werd het nieuwe streeklaboratorium gebouwd.

Bij nieuwbouwplannen voor een nieuw streekziekenhuis in de jaren ’80, werd het Elizabeth Ziekenhuis niet aangewezen. Het doek zou vallen voor het Elizabeth Ziekenhuis in Sluiskil. De afdelingen werden eind jaren ’80 één voor één gesloten en het aantal patiënten nam zienderogen af. In 1990 werd het ziekenhuis gesloopt en Sluiskil was weer een stuk kwijt. De verpleegsterflat ging in 2013 tegen de vlakte.

Volgorde van onderstaande afbeeldingen;  R.K Verpleging – Sint Elizabeth Ziekenhuis – Elizabeth Ziekenhuis.

Op onderstaande foto uit begin jaren ’70 (het in 1972 gebouwde streeklaboratorium is nog niet te zien), is het ziekenhuis met rechtsboven het klooster en kapel te zien. Linksboven is de St. Antoniusschool met Pius X kleuterschool te zien. Ziekenhuis, klooster en kapel werden in 1990 gesloopt, school en kleuterschool in 2015. Het gebouw op de voorgrond is het hotel ‘Atlanta’, daarachter in de Nieuwe Kerkstraat het witte frietkraam van H. Visser. Tegenover het frietkraam, naast de parkeerplaats de woning van bakker Waelput, Deze woning werd begin jaren ’70 ook afgebroken. Rechtsonder de nog bestaande woningen van de Nieuwe Kerkstraat en daarnaast de Pierssenspolderstraat. Waar nu het fietspad langs het kanaal te zien is, lag voorheen de Bovenweg. Het witte huis linksonder is het nog bestaande café ‘de Boekanier’.